Από το 1971 τα 5.000 στρέμματα της ποικιλίας «Μοσχοφίλερο» αποτελούν τον κορμό της Μαντινείας (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης). Το κρασί από Μοσχοφίλερο θεωρείται γνήσιος απόγονος του αμπελώνα της αρχαίας Αρκαδίας, καθώς σε κείμενα του ιστορικού και περιηγητή Θεόφραστος χαρακτηρίζεται ως ο «κάπνειος οίνος της Αρκαδίας».

Το ιδιαίτερο μικροκλίμα του οινοπεδίου της Μαντινείας, διαφοροποιεί τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας σε σχέση με την υπόλοιπη Πελοπόννησο. Έτσι το Φιλέρι που καλλιεργείται στην Πελοπόννησο μεταβάλλεται σε Μοσχοφίλερο στη Μαντινεία, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αρώματος και γεύσης, υποβοηθούμενο από τις χαμηλές θερμοκρασίες και την όψιμη ωρίμανση.

Το κρασί που παράγεται από Μοσχοφίλερο είναι συνήθως ένα κρασί «blanc de gris », λευκό από γκρίζα σταφύλια. Κρασιά με έντονα αρώματα τριαντάφυλλου, θυμίζουν συνδυασμό των αρωμάτων των ποικιλιών Gewurztraminer και Μοσχάτου, ενώ η μεγάλης έντασης οξύτητα το καθιστά ιδανικό για παραγωγή αφρώδων κρασιών.

Το Ασύρτικο, μια από τις πιο διαδεδομένες ποικιλίες στην Ελλάδα, βρίσκει την κορυφαία έκφραση της στη Σαντορίνη, τον πιο ιστορικό αμπελώνα της Ελλάδος και έναν από τους αρχαιότερους στον κόσμο που εκτείνεται σε 12.000 στρέμματα.

Λόγω του ηφαιστιογενούς εδάφους, η Σαντορίνη δεν προσβλήθηκε ποτέ από φυλλοξήρα, διατηρώντας έτσι τον αμπελώνα της αυτόρριζο, γεγονός που σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο κλίμα της, αλλά και την αμπελουργική και οινολογική παράδοση του νησιού, δημιουργεί ένα μοναδικό “terroir”, υπεύθυνο για τα κρασιά ύψιστης ποιότητας που παράγονται στο νησί.

Τα κρασιά αυτά χαρακτηρίζονται από υψηλές οξύτητες και μεγάλη συμπύκνωση και ξεχωρίζουν για τον «ορυκτό» χαρακτήρα τους, ενώ μπορούν να παλαιωθούν για μεγάλο διάστημα στη φιάλη, δίνοντας κρασιά μεγάλης πολυπλοκότητας.

Η αμπελουργική ζώνη της Νεμέας περιτριγυρίζεται από ορεινούς όγκους που καταλήγουν σε μικρούς λοφίσκους και ομαλές πλαγιές κατάφυτες από αμπέλια, με κυρίαρχη ποικιλία το «Αγιωργίτικο», που φέρει το όνομά του από την παλαιότερη ονομασία της περιοχής που ήταν γνωστή σαν «Άγιος Γεώργιος».

Μια από τις εκλεκτότερες ελληνικές ποικιλίες, που από το 1971 σε έκταση 20.000 στρεμμάτων, αποτελεί την κυρίαρχη ερυθρά ζώνη Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) του Πελοποννησιακού αμπελώνα.

Την αποκαλούν και «αίμα του Ηρακλή» εξαιτίας του βαθυκόκκινου χρώματος των σταφυλιών της. Ο αμπελώνας ξεκινά από ένα υψόμετρο 200 μέτρων και καταλήγει σε ορεινούς αμπελώνες σε υψόμετρα 850 μέτρων, με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλες διαφοροποιήσεις στα παραγόμενα κρασιά.

Το «Αγιωργίτικο», σαν πολυδυναμική ποικιλία, μπορεί να δώσει διαφορετικού τύπου κρασιά, ανάλογα με το περιβάλλον που καλλιεργείται. Σε χαμηλά υψόμετρα δίνει αξιόλογα γλυκά κρασιά. Σε ημιορεινές περιοχές όπως το Κούτσι, δίνει κρασιά υψηλόβαθμα, καλής οξύτητας και πλούσια σε χρώμα και τανίνες, ενώ σε περιοχές ορεινές, μπορεί να δώσει εξαιρετικά ροζέ.